مهدی اخوان ثالث

ما چون دو دريچه روبروي هم
آگاه زهر بگو مگوي هم
هر روز سلام و پرسش و خنده
هر روز قرار روز آينده
عمر آينه بهشت، اما…آه
بيش از شب و روز تير و دي كوتاه 
                   اكنون دل من شكسته و خسته ست        
             زيرا يكي از دريچه ها بسته ست              
             نه مهر فسون، نه ماه جادو كرد              
               نفرين به سفر، كه هر چه كرد او كرد

سیمین بهبهانی

ستاره دیده فرو بست و
............................... آرمیــــد
...........................................بیـا
شراب ِ نور
.............. به رگ های شب دوید
.............................................بیـا


..........................ز بس به دامن شب
.................................................. ...اشک ِ انتظارم
.................................................. ......................ریخت
...........................گل سپیده شکفت و
.................................................. ... سحر دمیــــد
.................................................. .........................بیـا

به یاد...

تو در نماز عشق چه خواندی که سال‌هاست
بالای دار رفتی و این شحنه‌های پیر
از مرده‌ات هنوز پرهیز می‌کنند
......
خاکستر تو را
باد سحرگان
هرجا که برد
مردی زخاک رویید 

معضلات اقتصادی، به ديدگاه دكتر بهشتی

در ذيل عنوان معضلات اقتصادی، به ديدگاه دكتر بهشتی در رابطه با دو معضل مهم جامعه ی اسلامی مي پردازيم:

1-      بیکاری

به اعتقاد بهشتی امکانات زندگی و کار در جامعه ی اسلامی باید به گونه ای تقسیم گردد که همه ی مردم احساس کنند که عدالت اقتصادی و اجتماعی رعایت می شود. ایشان معتقدند، اگر میزان مصرف کل جامعه متناسب با تولید واقعی کل جامعه باشد و این تولید کل بر همه ی اعضاي جامعه تقسیم گردد، می توان معضل بیکاری را حل کرد. ایشان بیان می دارند ما به جای آنکه از ماشین آلات تولیدی کشورهای دیگر استفاده کنیم می بایست از نیروی انسانی کشور خود بهره ببریم و با کمک همین نیروی انسانی ماشین آلات مورد نیاز خود را تولید نمائیم. دکتر بهشتی معتقدند فقط از طریق برنامه ریزی است که می توان سطح اشتغال را بالا برد.

2-      استثمار

شهید بهشتی استثمار را به دو نوع استثمار دولتی و استثمار طبقاتی تقسیم می نمایند. ایشان بیان می‌دارند، «تز اقتصادی ما و موضع اقتصادی ما نفی زمینه های استثمار و بهره کشی است.» (گفتارها 4، 1380: 44) و راه عملی مبارزه با استثمار آن است که طی یک برنامه ی چند ساله به هر انسانی که دارای نیروی کار است، سرمایه و ابزار کار داده شود؛ تا به خاطر اینکه خود ابزار و سرمایه کار ندارد اجیر و مزدور دیگران نشود.